Als we terugblikken op het voorbije decennium, ja 2020 komt eraan, is er enorm veel veranderd. Niet alleen in de maatschappij wijzigde er een en ander maar ook in het vrouwenvoetbal. De Rode Duivelinnen werden ondernemende Belgian Red Flames en ze wisten zich in 2016, het had in feite al in 2012 mogen/kunnen/moeten zijn, voor het eerst te plaatsen voor een eindronde, het EK 2017 in Nederland mede dankzij de uitbreiding van 12 naar 16 deelnemers. Werden ze vroeger door de KBVB nog stiefmoederlijk behandeld en aan de kant geschoven dan zijn ze er inmiddels in geslaagd om een deel van de aandacht van het grote publiek op te eisen. Een evolutie die alleen maar toegejuicht kan worden.
De Belgian Red Flames haalden in het voorbije decennium voor het eerst een EK-eindronde! Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
De vrouw werd de laatste vijf en vooral het voorbije jaar belangrijker in de sport en ze werden ook allemaal mondiger. Wereldwijd kwam er zelfs een revolutie op gang mede door bewegingen zoals ‘#Me Too’. Het moet gezegd dat ook sommige media (VRT en VTM) plots een andere pet gingen opzetten. Ze zagen in dat ze de voorbije jaren deze sport veel te veel onderbelicht hadden. Was het WK Vrouwenvoetbal in 2011 in Duitsland nog een marginaal gebeuren dat weinig aandacht kreeg op televisie dan groeide hetzelfde evenement in 2019 in Frankrijk uit tot een kijkcijferfenomeen. Zelfs in het oerconservatieve Engeland kwam er in de voorbije jaren een ommezwaai want niet alleen The Lionesses, de speelsters van het Engelse nationale vrouwenelftal, mochten plots op de BBC ook de finalisten van de FA Women’s Cup mochten nu het legendarische en heilige gras van het moderne Wembley betreden met rechtstreekse coverage er bovenop. Bij sommige clubs kreeg het vrouwenteam zelfs de mogelijkheid om in het stadion van de mannen een competitiewedstrijd te spelen. De doorbraak van het vrouwenvoetbal wereldwijd is er dus zeker in het voorbije decennium gekomen.
Volle tribunes voor het vrouwenvoetbal. Het is ooit anders geweest! Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
Ook de Video Assistant Referee maakte in dit decennium een opmerkelijke intrede eerst bij de mannen en sinds het WK 2019 in Frankrijk ook bij de vrouwen. Waar dit hulpmiddel voor de scheidsrechter er zou moeten voor zorgen dat er verbetering en rechtvaardigheid binnen de sport komt is het inmiddels een bron van ergernis voor de neutrale toeschouwer en de clubfan geworden gewoon omdat het zijn oorspronkelijke doel bijna helemaal voorbij schiet. Doellijntechnologie lijkt het enige wat het (vrouwen)voetbal echt nodig heeft want de VAR is niet meer dan een verlenging van de interpretatie van de scheidsrechters en zijn of haar assistenten langs de lijn of tegenwoordig in een controleruimte met vaak onwaarschijnlijke, lachwekkende en tegenstrijdige beslissingen tot gevolg. Met je teen, je vinger of je neus buitenspel staan werd in het verleden niet waargenomen door het blote oog van de mensen langs de lijn. Op gelijke hoogte staan werd in het voordeel van de aanvallers gegeven. Waarom zou dat nu anders moeten zijn als het spel daardoor ook nog eens minutenlang en tot vervelens toe wordt opgehouden. Een weloverwogen antwoord op die vraag komt er ongetwijfeld in het volgende decennium en laat ons hopen dat er mensen met het juiste gevoel voor de voetbalsport deze beslissing nemen.
Het was het beeld van het WK Vrouwenvoetbal 2019: de speelsters van Kameroen die de Chinese scheidsrechter Liang Qin toonden dat zij en de VAR fout zaten. Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
Het voorbije decennium zag ook de Belgische competitie in het vrouwenvoetbal veranderen. Werd er in 2009-2010 nog met 14 clubs gespeeld voor de Belgische landstitel dan zijn we na een tussenstop van drie jaar Women’s BeNeLeague, een grensoverschrijdende competitie met Nederland (2012-2015), inmiddels al na een start met 8 en vervolgens 7 clubs aan het derde seizoen van een nationale competitie met slechts 6 clubs toe. Veel spanning zit daar niet meer in want als je tussen de 4 en 7 keer (als je de Beker van België erbij neemt) in hetzelfde seizoen tegen hetzelfde team moet spelen is ook het leuke en uitdagende daar vanaf. Het wordt vooral uitkijken hoe de verantwoordelijken van het vrouwenvoetbal binnen de KBVB in het volgende decennium daar een goeie oplossing voor vinden.
Standard (hier met Noémie Gelders) en KRC Genk Ladies (hier met Riete Loos) spelen dit seizoen zeker 6 keer tegen mekaar! Foto – (c) Sportpix.be / Dirk Vuylsteke
Was er in het voorbije decennium slechts eventjes sprake van ‘een Gouden Muiltje’ dan zagen in dit decennium in België toch twee trofeeën het levenslicht. The Sparkle bekroonde vanaf 2015 de beste speelster van de Belgische competitie waarna Het Laatste Nieuws inzag dat het tijd werd om 63 jaar na de mannen ook een vrouwelijke Gouden Schoen te introduceren. Tessa Wullaert won als eerste speelster beide prijzen. Maar ook Janice Cayman (de tweede Gouden Schoen), Aline Zeler, Lien Mermans, Laura De Neve en Kassandra Missipo kwamen op de erelijst, deze laatsten van de Sparkle, terecht. Internationaal kwam France Football met de eerste Women’s Ballon d’Or naar buiten. De Noorse Ada Hegerberg van Olympique Lyonnais won de allereerste editie voor de Deense Pernille Harder van VfL Wolfsburg en de Duitse Dzsenifer Marozsan eveneens van Olympique Lyonnais.
Kassandra Missipo won op zondag 12 mei 2019 de vijfde editie van The Sparkle! Ze klopte met haar club KAA Gent Ladies flink op de deur! Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
Hoewel er de voorbije jaren sprake was van het professionaliseren van het vrouwenvoetbal verdwenen er clubs uit de top van het Belgische vrouwenvoetbal. STVV, de landskampioen van 2010 voetbalt al een tijdje enkel nog op provinciaal niveau, Sinaai Girls, drie jaar na mekaar bekerwinnaar (in 2009, 2010 en 2011) speelt inmiddels ook in provinciale en Lierse, de bekerwinnaar van 2015 en 2016, was tot 2018 enkel nog aktief in het jeugdvoetbal maar liet dan zijn speelsters vertrekken naar Kontich. Club Brugge verliet in 2015 dan weer het hoogste niveau maar kwam inmiddels met een nieuw en beter project vrouwenvoetbal terug aansluiten terwijl de dominantie van Standard (7 keer op rij landskampioen) voorlopig werd overgenomen door een team dat na de landstitel in 2018 ook bijna opgedoekt werd namelijk RSC Anderlecht. Het vroegere Melle Ladies ging over in KAA Gent Ladies en dat team klopte inmiddels met twee bekeroverwinningen al flink op de deur. De vrouwelijke Buffalo’s willen zeker meer en dat is ook het geval voor KRC Genk Ladies waar men verder wil groeien in de hoop ooit te kunnen verwezenlijken wat het mannenteam lukte namelijk Limburg op de vrouwenvoetbalkaart zetten! OH Leuven is dan weer het verlengstuk van de opleiding van de Yellow Flames geworden.
Tessa Wullaert kwam als Belgische met VfL Wolfsburg twee keer dichtbij een overwinning in de UEFA Women’s Champions League! Foto – (c) Sportpix.be / Dirk Vuylsteke
Hadden we in het vorige decennium met Femke Maes een speelster die de UEFA Women’s Cup won in 2009 met FCR Duisburg dan kwam tweevoudig Gouden Schoen Tessa Wullaert daar in dit decennium als enige Belgische voetbalster dichtbij. Strafschoppen in het Italiaanse Reggio Emilia en verlengingen in Kiev telkens met haar Duitse club VfL Wolfsburg tegen Olympique Lyonnais hielden haar van het winnen van de UEFA Women’s Champions League. Na haar overstap naar Manchester City rijst de vraag of ze ooit nog een derde kans krijgt? De toekomst zal dat uitwijzen. Dit seizoen en in mei van volgend jaar in Wenen kan Janice Cayman eventueel haar naam op die erelijst bijschrijven met Olympique Lyonnais, de club die in het voorbije decennium de Duitse hegemonie in het Europese vrouwenclubvoetbal doorbrak en inmiddels al 6 keer, waarvan de laatste 4 keer op rij, die trofee won.
De Verenigde Staten domineerden op internationaal vlak met 2 eindoverwinningen en 3 finaleplaatsen in het voorbije decennium! Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
Internationaal domineerden Japan (wereldkampioen 2011) en de Verenigde Staten (Olympisch kampioen 2012, wereldkampioen 2015 en 2019), Duitsland, dat wereldkampioen was in 2003 en in 2007, geraakte in het voorbije decennium op de eindtornooien van het WK niet meer in de finale terwijl Nederland, WK-debutant in 2015, bij de tweede deelname in 2019 al meteen in de eindstrijd stond! Duitsland won wel nog het EK 2013 in Zweden tegen Noorwegen maar in 2017, een jaar nadat het voor het eerst de Olympische titel won in Brazilië, eindigde het Europese avontuur in de kwartfinales van het EK tegen Denemarken, het land dat daarna in een spetterende finale in Enschede tegen het enthousiaste gastland Nederland onderuit ging.
Als Europees Kampioen nam Nederland voor een tweede keer deel aan een WK en het bereikte zelfs de finale! De Oranje Leeuwinnen maakten in de laatste vijf jaar van het voorbije decennium een opmerkelijke sprong voorwaarts! Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
België schreef ondertussen historie door op de FIFA-wereldranglijst een flinke sprong vooruit te maken en bij de laatste bekendmaking van de ranking zelfs op plaats 17, stevig in de top 20 dus, te eindigen.
Woensdag 21 september 2011 in Laugardalsvöllur in Reykjavik: bondscoach Ives Serneels juicht met Roger Van Looy na het onverhoopte gelijkspel (0-0) op bezoek bij Ijsland in de EK-kwalificatie op weg naar Zweden. Het was het begin van een mooi decennium voor het Belgische vrouwenvoetbal. Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
Er werd in het voorbije decennium gewonnen tegen Noord-Korea (vrienschappelijk), tegen Ijsland (EK-kwalificatiecampagne 2013 na een 0-0-gelijkspel in Reykjavik) en tegen Noorwegen (eerst vriendschappelijk in 2015 in Sint-Truiden) en daarna ook in de groepsfase van het EK 2017 in Nederland die wedstrijd in Breda met een fantastisch Belgisch publiek. Er werd zoals eerder al geschreven voor het eerst een EK-eindronde gehaald maar het WK 2019 in Frankrijk was niet weggelegd voor de Belgian Red Flames. De uitdaging is om in het volgende decennium waar WK-eindrondes met 32 landen zullen gespeeld worden (WK 2023 en WK 2027) wel aanwezig te zijn naast uiteraard de EK’s van 2021, 2025 en 2029. Het motto vanaf 2020 is dan ook ‘Op naar meer’!
Donderdag 20 juli 2017 in Breda. Janice Cayman bracht de Belgian Red Flames zopas op een dubbele voorsprong tegen Noorwegen. De allereerste overwinning op een EK-eindronde komt eraan. Op naar meer! Foto – (c) Sportpix.be / Dirk Vuylsteke
Deze redactie wenst U allen een voorspoedig, gezond, sportief, en op alle vlakken succesvol 2020!
Lees nog meer over Noorwegen – België op donderdag 20 juli 2017 in Breda via:
Voor interviews met speelsters uit het Belgische en internationale voetbal:
Vrouwenteam TV