In het kader van de uitgebreide Super League die eind augustus 2020 van start gaat hadden we een gesprek met Ingrid Vanherle. Zij is geen onbekende in het vrouwenvoetbal want ze stond in het verleden eerst zelf op het veld als speelster bij Herk Sport, Standard Fémina, RSC Anderlecht en OH Leuven maar ook als Belgisch international. Ze won zes landstitels en vier nationale bekers en daarnaast was ze ook even trainer van de vrouwelijke Rouches vooraleer ze in 2012 de manager van de Women’s BeNeLeague, een project dat drie seizoenen duurde, werd. Sinds februari 2016 is ze opnieuw aan de slag bij Standard als hoofd van de jeugdacademie.
Ingrid Vanherle: centraal bij de Kick Off van de Women’s Beneleague op dinsdag 14 augustus 2012 in Mechelen. Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
Vrouwenvoetbal.be: Ingrid, je was allereerst zelf speelster, later coach en uiteindelijk manager van de Women’s BeNeLeague. Hoe evalueer je zelf die verschillende periodes?
Ingrid Vanherle: “Het waren allemaal zeer intensieve en interessante periodes maar zeer verschillend. Mijn mooiste periode was ongetwijfeld de periode als speelster daar je gewoon onbezorgd je favoriete sport kan beoefenen zonder bijkomende stress. Mijn periode als coach was zeer kort. Tijdens deze periode heb ik vooral geleerd dat er achter de schermen van een voetbalwedstrijd veel bij komt kijken. Als Manager van de BeNeLeague heb ik vooral heel veel ervaring opgedaan op het gebied van management. Steven Martens was voor mij op dat vlak een zeer goede leermeester waar ik heel veel van opgestoken heb. Als ik moet kiezen tussen de drie dan zou ik zonder nadenken terug als speelster aan de slag gaan. Lekker genieten van het spelletje zonder al te veel zorgen.”
Vrouwenvoetbal.be: De komst van de Women’s BeNeLeague was een eerste stap naar professionalisering van het Belgische vrouwenvoetbal waaraan je zelf actief hebt meegewerkt. Nu vijf jaar na het einde van die grensoverschrijdende competitie kan je zeggen dat die missie geslaagd was? Hoe kijk je daarop terug? Wat werd er ten goede gerealiseerd volgens U en zijn er eventueel kansen gemist?
Ingrid Vanherle: “De BeNe League was een zege voor het Belgisch voetbal. De Red Flames plukken daar op dit ogenblik nog steeds de vruchten van. Ik ben er van overtuigd dat de Flames en de speelsters van de Flames niet op dit niveau speelden zonder de BeNe League. Het niveau van de competitie maar vooral de “approach” van de clubs en de speelsters is veranderd door de betere competitie tegen Nederland. Het beëindigen van deze competitie door de Nederlandse voetbalbond blijft mijn grootste teleurstelling.”
De logo’s van de 18 clubs die deelnamen aan de eerste Women’s BeNeLeague, de grensoverschrijdende competitie van België en Nederland! Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
Vrouwenvoetbal.be: Na vijf jaar Super League met een beperkt aantal clubs komt er nu een uitgebreide Women’s Super League met nu 10 clubs. Zijn dat voldoende teams want vroeger werd er in België op het hoogste niveau meestal gespeeld met 14 clubs?
Ingrid Vanherle: “Kijk, ik heb bij het einde van de BeNe League tegen de bepalers op de voetbalbond meegegeven dat er vooral geïnvesteerd moest worden in het opleiden van andere clubs (1ste nationale) om zo het aantal teams op het hoogste niveau te verhogen en te verbeteren. Jammer genoeg werd daar geen gehoor aan gegeven en hebben we veel tijd verloren op nationaal gebied. Om te antwoorden op jou vraag die heel erg moeilijk is, ik vind dat kwaliteit moet primeren op de kwantiteit maar 3 jaar met 6 ploegen is niet vol te houden. Dus ok met 10 ploegen maar je moet de licentievoorwaarden zeker NIET verlagen en je moet ze vooral blijven controleren. Als er 4 trainingen per week gevraagd worden dan MOETEN deze ook gegeven worden voor ALLE speelsters!”
Foto – (c) Sportpix.be / Sevil Oktem
Vrouwenvoetbal.be: We zijn 2020 en er is een ‘The World at our feet’-actieplan voor de jeugd en er is nu ook voor het eerst een televisiecontract voor het vrouwenvoetbal dat in principe 5 jaar zou moeten duren. In welke mate kunnen die campagne en dat televisiecontract het vrouwenvoetbal stimuleren om nog professioneler te worden?
Ingrid Vanherle: “Visibiliteit is het allerbelangrijkste om te kunnen groeien. Door het televisiecontract heeft het vrouwenvoetbal een grote stap voorwaarts gezet. Alleen moeten de clubs zich nu realiseren dat er geen verstoppertje meer gespeeld kan worden. Heel België kan en zal het vrouwenvoetbal van dichterbij kunnen bekijken met de voorstanders maar met vooral de critici! Het is nu aan de clubs om te bewijzen (en professioneel te werken) om het hart van de Belgen definitief te veroveren.”
Twee belangrijke figuren in het Belgische vrouwenvoetbal destijds tijdens de opwarming voor een wedstrijd van Standard op bezoek in Harelbeke: Ingrid Vanherle en Imke Courtois! Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
Vrouwenvoetbal.be: De Belgian Red Flames haalden in 2017 het EK maar waren afwezig op het tornooi dat voor de wereldwijde doorbraak van het vrouwenvoetbal zorgde namelijk het WK 2019 in Frankrijk. Was dat een gemiste kans? Of hoe bekijkt U dat?
Ingrid Vanherle: “Elke afwezigheid op een groot tornooi is een gemiste kans zowel sportief als extra sportief. Hoe je het ook draait of keert het sportieve blijft altijd het allerbelangrijkste … slecht spelen en winnen blijft belangrijker dan goed spelen en verliezen.”
Vrouwenvoetbal.be: “Wat denk je voor het EK 2022 in Engeland en eventueel het jaar nadien het WK 2023 in Australie en Nieuw-Zeeland waar 32 teams zulllen mogen deelnemen. Zijn dat tornooien waar de Belgian Red Flames absoluut moeten aanwezig zijn of hoe ziet U dat?
Ingrid Vanherle: “Met alle inspanningen die de KBVB levert om de Red Flames te pushen naar kwalificatie voor een groot tornooi heb je geen andere keuze dan aanwezig te zijn op deze tornooien. Ben je er niet dan heb je volgens mij gefaald.”
Lieke Martens speelde in het seizoen 2012-13 even voor Standard Fémina. Ze groeide uit tot Europees en Wereldvoetbalster van het jaar! Foto – (c) Sportpix.be / Joke Vuylsteke
Vrouwenvoetbal.be: Standard is jarenlang met het vrouwenteam een van de toonaangevende teams geweest in het Belgische vrouwenvoetbal en de club had zelfs met Lieke Martens, gedurende een korte periode, iemand in de club die later uitgeroepen werd tot Europees speelster van het jaar en wereldvoetbalster van het jaar. Is er nog contact met haar en denkt men eraan om haar nog eens uit te nodigen of zo als eerbetoon?
Ingrid Vanherle: “Als de gelegenheid zich voordoet dan wensen wij zeker Lieke nog eens uit te nodigen op onze club.”
Vrouwenvoetbal.be: Uw huidige job bij Standard is ARLD Operating Director lees ik. Wat houdt dat juist in en bent u dan ook nog betrokken bij het vrouwenvoetbal van de club?
Ingrid Vanherle: “Ik ben dus verantwoordelijk voor alles wat niet op het veld gebeurt en wat met de organisatie te maken heeft voor de jongens U8 tot en met de jongens U21. Het vrouwenvoetbal valt hier ook onder alhoewel ik wat dat betreft nu wel veel delegeer naar Fery Ferraguzzi toe.
Na de overwinning in de bekerfinale van 2012 tegen WD Lierse SK kreeg Ingrid Vanherle een erehaag van de speelsters van Standard! Foto – (c) Sportpix.be / David Catry
Vrouwenvoetbal.be: Ingrid, bedankt voor het interview en veel succes voor de toekomst met je werk bij Standard!
Ingrid Vanherle: “Graag gedaan!”
Nog meegeven dat Ingrid Vanherle, geboren op 5 augustus 1970 tussen oktober 1988 en november 1999 maar liefst 46 keer uitkwam voor het Belgische nationale vrouwenteam en ze scoorde daarin 5 doelpunten (bron: KBVB).
Voor interviews met speelsters uit het Belgische en internationale voetbal:
Vrouwenteam TV